Έφυγε μιά "ρεμπέτισσα"

Φτωχότερο  το καλό ελληνικό τραγούδι μετά την είδηση του θανάτου μιας από τις πιο λατρεμένες ρεμπέτισσες.
Ο  χαμός της ρεμπέτισσας Αλεξάνδρας προκάλεσε θλίψη  αφού επρόκειτο για μιά "κυρία" στον χώρου του πενταγράμμου.
Τα τελευταία χρόνια, ζώντας μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας «έφυγε» για τη γειτονιά των αγγέλων.
 Έφυγε τόσο αθόρυβα ΄'οσο την πρωτογνωρίσαμε

Τα τελευταία χρόνια, ζούσε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας αφού αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Η Αλεξάνδρα- "κατά κόσμο Κυριακάκη", έχοντας τραγουδήσει στο πλευρό του Μάνου Λοΐζου, του Βασίλη Τσιτσάνη, του Γιώργου Ζαμπέτα, του Μάνου Χατζηδάκη, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Χρήστου Νικολόπουλου και άλλων πολλών σπουδαίων δημιουργών, είχε καταφέρει να αφήσει το δικό της μουσικό στίγμα.
Αν και ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός και μάλιστα στο πλευρό του Μάνου Κατράκη πέρασε πολύ γρήγορα στο τραγούδι.
Πρωτοεμφανίστηκε δίπλα στον Γιάννη Πουλόπουλο γύρω στα 1970, αλλά πιο γνωστή έγινε τα επόμενα χρόνια όταν βρέθηκε στο πάλκο δίπλα στον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Γιάννη Παπαϊωάννου.   Η πρώτη της δισκογραφική παρουσία πραγματοποιείται το 1970, σε μια επανεκτέλεση του τραγουδιού «Η δουλειά κάνει τους άντρες» των Μάνου Λοΐζου - Λευτέρη Παπαδόπουλου.
  Το 1973 η Αλεξάνδρα, στο πλευρό του Βασίλη Τσιτσάνη, σιγοντάρει τον συνθέτη στα «Μούρα», που συμπεριλαμβάνονται το 1977 στο μεγάλο δίσκο «Ο Βασίλης Τσιτσάνης τραγουδά μεγάλες επιτυχίες του 1966-1977». Στο πλευρό του Τσιτσάνη καταγράφεται και η επόμενη συμμετοχή της. Στο μεγάλο δίσκο «Τα ωραία του Τσιτσάνη», που κυκλοφορεί το 1973 από την Columbia, με επανεκτελέσεις τραγουδιών του, από τους Γρηγόρη Μπιθικώτση, Σταμάτη Κόκοτα, Δήμητρα Γαλάνη, η Αλεξάνδρα ερμηνεύει ένα κλασικό χασάπικο του συνθέτη, που είχε πρωτοτραγουδήσει η Μαρίκα Νίνου το 1950, με τίτλο «Κάθε βράδυ λυπημένη». 
Συνεχίζει τη μουσική πορεία κυρίως με διασκευές, ενώ τραγουδά σε πρώτη εκτέλεση τόσο Γιάννη Μαρκόπουλο (στον δίσκο Ανεξάρτητα, 1975), όσο και Γιώργο Ζαμπέτα (Η Δική Μας η Αγάπη, 1978).   Το 1976 η Αλεξάνδρα παρουσιάζει στη Λύρα τον πρώτο προσωπικό της δίσκο, με τίτλο «Στο σταυροδρόμι», με δώδεκα επανεκτελέσεις ρεμπέτικων και παλιών λαϊκών τραγουδιών, με ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας του Χρήστου Νικολόπουλου. Την ίδια χρονιά, επίσης, κρατά το κύριο τραγουδιστικό μέρος, ερμηνεύοντας καινούργιες δημιουργίες, σε μια ιδιαίτερη εργασία του Νότη Μαυρουδή και του Ακου Δασκαλόπουλου, τις «Ζωγραφιές απ' τον Θεόφιλο», με 12 τραγούδια εμπνευσμένα από τις εικόνες του κορυφαίου ζωγράφου. Στο ίδιο μήκος κύματος με το «Σταυροδρόμι», το 1977 κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος της Αλεξάνδρας, με τίτλο «Αλεξάνδρα 2 - Κάθε βράδυ» με επανεκτελέσεις ρεμπέτικων και παλιών λαϊκών και πάλι με την επιμέλεια του Χρήστου Νικολόπουλου.   Το 1980 η Αλεξάνδρα έρχεται σε επαφή με το υλικό του Μάνου Χατζιδάκι, ηχογραφώντας δεκατρείς δημιουργίες του, σε ένα δίσκο που τιτλοφορείται «Η Αλεξάνδρα στα λαϊκά του Μάνου Χατζιδάκη». Πέντε από τα τραγούδια σε στίχους Μιχάλη Μπουρμπούλη, είχαν ακουστεί, σε πρώτη εκτέλεση, από τον Στέλιο Μαρκετάκη, στον κύκλο «Για την Ελένη» το 1978. Η τελευταία παρουσία της στη δισκογραφία είναι τον Φλεβάρη του 1983 με το δίσκο «Η Αλεξάνδρα τραγουδά Μάνο Χατζιδάκι-Βασίλη Τσιτσάνη». Συμμετέχει παίζοντας μπουζούκι και τραγουδώντας ο ίδιος ο Βασίλης Τσιτσάνης, σε μια από τις τελευταίες ηχογραφήσεις του για τη δισκογραφία.
Η Αλεξάνδρα Κυριακάκη εγκατέλειψε εντελώς τη δισκογραφία μετά το 1983 και δεν επέστρεψε ποτέ σ' αυτήν. Δεν εγκατέλειψε, ωστόσο, εντελώς το τραγούδι: κατά τη δεκαετία του 1990 έπαιζε ζωντανά με τον ταμπουρά της στο Cafe Παράσταση (τότε την προσέγγισε ξανά ο Χατζιδάκις, για να γίνει ακόμα ένας δίσκος, αλλά αρνήθηκε), ενώ το 2003 έκανε μία ακόμα εμφάνιση, στο 5ο Αφιέρωμα στις Γυναικείες Φωνές. Πλην αυτών, ωστόσο, παρέμεινε από επιλογή εντελώς εξαφανισμένη από τη μουσική επικαιρότητα.
Συγγενείς και φίλοι θα της πουν το τελευταίο αντίο το μεσημέρι της Τρίτης 28 Ιουλίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου