Έφυγε ο "ιπταμένος" Ολλλανδός

Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 68 ετών ο τεράστιος Γιόχαν Κρόιφ
"Πέθανε ήρεμος στη Βαρκελώνη έχοντας δίπλα του την οικογένειά του ύστερα από σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Είναι μια βαθιά λύπη και σας ζητάμε να σεβαστείτε την ιδιωτικότητα της οικογένειας σε αυτές τις στιγμές του θρήνου» αναφέρει η ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του." 

Ο σπουδαίος Ολλανδός έδινε μάχη με τον καρκίνο τους τελευταίους μήνες. Πριν από μερικές εβδομάδες είχε αστειευτεί ότι κατάφερνε στο ημίχρονο αυτού του πιο σπουδαίου αγώνα της ζωής του να προηγείται με 2-0. 
Τελικά, η επάρατη νόσος έκανε την ανατροπή. Έκανε αυτό που ουδείς ποδοσφαιρόφιλος, ουδείς από τους ανθρώπους που είχαν δει τον «Ιπτάμενο Ολλανδό» να σαγηνεύει μέσα στο γήπεδο δεν ήθελε να φανταστεί...  
O μεγαλύτερος καλλιτέχνης του ποδοσφαίρου δεν είναι πια στη ζωή. Ο αγώνας αυτός χάθηκε. 

Γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1947 στο Άμστερνταμ. Δίπλα στο γήπεδο του Άγιαξ ήταν το σπίτι του. Αυτή ήταν η μοίρα του. Το 1959 εντάσσεται στις ακαδημίες του Αίαντα και το 1964 προβιβάζεται στη μεγάλη ομάδα και γίνεται ο φυσικός ηγέτης της καθώς σε 229 εμφανίσεις πετυχαίνει 190 γκολ. Ταυτόχρονα, το 1966 και συγκεκριμένα στις 7 Σεπτεμβρίου αγωνίζεται για πρώτη φορά στην Εθνική Ολλανδίας εναντίον της Ουγγαρίας.

Το 1973 μετακομίζει στη Μπαρτσελόνα γοια ποσό που σήμερα αντιστοιχεί σε 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Στην Ισπανία αγωνίστηκε για περίπου πέντε χρόνια. Το 1979 κάνει υπερατλαντικό ταξίδι και για δυο χρόνια αγωνίζεται στην Αμερική, πιο συγκεκριμένα στους Los Angeles Aztecs την περίοδο 1979-1980 και στους Washington Diplomats το 1980-1981. Το 1981 επιστρέφει στην Ευρώπη, στην ισπανική Λεβάντε, και φοράει την φανέλα της για 10 συμμετοχές. Μετά από αυτό γυρίζει στην μεγάλη του αγάπη, τον ΑΦΚ Άγιαξ, από το 1981 έως το 1983 και την περίοδο 1983-1984 κλείνει την καριέρα του στη Φέγενορντ σε ηλικία 37 χρονών. Παρά την ηλικία του βοηθάει σημαντικά τη Φέγενορντ να πάρει το πρωτάθλημα.

Σε συλλογικό επίπεδο κατέκτησε Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ολλανδίας, Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ισπανίας, Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και Διηπειρωτικό. Επίσης κατέκτησε τη δεύτερη θέση με την Εθνική Ολλανδίας στο Μουντιάλ της Γερμανίας το 1974. Τέλος το 1999 αναδείχθηκε κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής του αιώνα και κορυφαίος Ολλανδός αθλητής του αιώνα.

Συνήθως αγωνιζόταν με το νούμερο 14 στην πλάτη, ενώ όταν τα νούμερα ήταν από το 1 έως το 11 φορούσε το 9. Στην Εθνική Ολλανδίας αγωνίστηκε 48 φορές, από τις οποίες τις 34 ως αρχηγός και πέτυχε 33 γκολ. Επίσης υπήρξε ο πιο διάσημος ποδοσφαιριστής που αφομοίωσε το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο (total football) και το εφάρμοσε όσο αγωνίστηκε αλλά κι ως προπονητής αργότερα. Αν και η θέση του Κρόιφ στο γήπεδο ήταν σέντερ φορ, αγωνιζόταν σε όλο τον αγωνιστικό χώρο, οπουδήποτε θα μπορούσε να κάνει ζημιά στην αντίπαλη ομάδα.

Τσιγάρο και ποδόσφαιρο, τα πάθη του

«Το ποδόσφαιρο μου έδωσε τα πάντα, το τσιγάρο σχεδόν μου τα πήρε όλα». Ο Γιόχαν Κρόιφ κάπνιζε 20 τσιγάρα την ημέρα και αποφάσισε να κόψει το κάπνισμα για να σώσει τη ζωή του. Δύο  μεγάλα πάθη είχε στη ζωή του: το ποδόσφαιρο και το κάπνισμα. Άναβε τσιγάρο ακόμα και μέσα στα αποδυτήρια στο ημίχρονο των αγώνων όταν έπαιζε μπάλα. Κάπνιζε πάντα Camel άφιλτρο, πριν από τη σέντρα του πρώτου αγώνα που φόρεσε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα ήταν με το τσιγάρο στο στόμα στη φυσούνα και το έσβησε λίγο πριν μπει στο γήπεδο.

Δεν τον ενδιέφερε που τον έβλεπαν όλοι. Ήταν ο Κρόιφ, κανείς δεν θα μπορούσε να του υποδείξει τι να κάνει και πως να συμπεριφέρεται. Την πρώτη σεζόν του στον Άγιαξ προσπάθησε να το κρύψει. «Μια φορά ήμαστε στο πούλμαν της ομάδας και ο Κρόιφ άναψε τσιγάρο. Ο προπονητής μας, ο Ρίνους Μίχελς, τον είδε, τον πλησίασε και ο Κρόιφ προσπάθησε να κρύψει το τσιγάρο στην τσέπη του. Πέρασαν δύο λεπτά και πήρε φωτιά το χέρι του! Ήταν πολύ αστείο» έχει πει ο Σάακ Σβαρτ, επιθετικός του «Αίαντα» από το 1956 μέχρι το 1973. 

Όταν αργότερα έγινε ο ίδιος προπονητής, κάποιοι προσπαθούσαν να τον... προβοκάρουν ρωτώντας τον αν επιτρέπει στους παίκτες του να καπνίζουν, ο Κρόιφ τους αποστόμωνε με την απάντησή του: «Αν είναι τόσο καλοί, όσο ήμουν εγώ, ας κάνουν αυτό που θέλουν».