Μια από τις εμβληματικότερες μορφές της χώρας, της Αντίστασης, της αριστεράς, ο 98χρονος αγωνιστής της Δημοκρατίας, ο Μανώλης Γλέζος άφησε στη μια και τέταρτο το μεσημέρι την τελευταία του πνοή, λόγω καρδιακής ανεπάρκειας. Το τελευταίο χρονικό διάστημα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Πρόσφατα είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο με γαστρεντερίτιδα, ενώ προ μηνών είχε νοσηλευτεί στο ΝΙΜΙΤΣ με καρδιολογικά προβλήματα.
Θυμίζουμε ότι είναι ο άνθρωπος που τη νύχτα της 30ής προς την 31η Μαΐου 1941, μαζί με τον Λάκη Σάντα κατέβασαν από τον ιστό του ιερού βράχου της Ακρόπολης τη ναζιστική σημαία, μια αν μη τι άλλο ηρωϊκή πράξη που φούσκωσε με υπερηφάνεια τα στήθη των Ελλήνων.
Ο Μανώλης Γλέζος έμελλε να μείνει στην ιστορία ως ένα σύμβολο της αντίστασης των λαών στην ναζιστική κατοχή της Ευρώπης και να αναπτερώσει το ηθικό λαών και ηγεσιών που μάχονταν ενάντια στον Χίτλερ.
Ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1922 στον Απείρανθο της Νάξο και μετά τον πόλεμο εργάστηκε ως δημοσιογράφος, αναλαμβάνοντας αρχισυντάκτης της εφημερίδας Ριζοσπάστης. Ακολούθως διετέλεσε διευθυντής και της εφημερίδας Αυγής. Ωστόσο, γρήγορα συνελήφθη για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, φτάνοντας μάλιστα να καταδικαστεί σε θάνατο τρεις φορές. Οι συνεχείς δικαστικές του περιπέτειες μέχρι την οριστική του απαλλαγή με τη γενική αμνηστία του 1971 προκάλεσαν συχνά την αντίδραση τόσο της εγχώριας όσο και της διεθνούς κοινής γνώμης.
Ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική καθώς υπήρξε βουλευτής και πρόεδρος της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) και αργότερα βουλευτής και ευρωβουλευτής του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ), βουλευτής του Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας (ΣΥΝ) και του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ). Από το 2014 έως το 2015 διετέλεσε ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έχοντας λάβει τις περισσότερες ψήφους από οποιονδήποτε άλλον υποψήφιο στις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014. Ήταν επίσης επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΛΑ.Ε στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί. Παράλληλα είχε βραβευτεί το 1962 από την ΕΣΣΔ με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης Λένιν.
Ο Γάλλος πρόεδρος Σαρλ ντε Γκωλ, την περίοδο των πρώτων δικαστικών του περιπετειών, τον είχε χαρακτηρίσει ως τον «πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης».
Aξίζει να σημειωθεί ότι τον Οκτώβρη του 1986- εκλέχθηκε και ανέλαβε πρόεδρος στην κοινότητα Απειράνθου, (της γενέτειράς του), όπου προσπάθησε να εφαρμόσει ένα τοπικό πείραμα άμεσης δημοκρατίας σε επίπεδο βάσης. Κατόπιν, κατάργησε ουσιαστικά τα προνόμια του συμβουλίου και εισήγαγε ένα σύστημα με ένα «σύνταγμα» και μια τοπική συνέλευση που είχε το συνολικό έλεγχο της κοινοτικής διοίκησης. Αυτό το πρότυπο λειτούργησε για αρκετά έτη, αλλά μακροπρόθεσμα το ενδιαφέρον των συγχωριανών του μειώθηκε και η συνέλευση εγκαταλείφθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου